تنیدگی اخلاقی و ارتباط بین پزشک و پرستار

زمینه و هدف: پدیده تنیدگی اخلاقی در محیط های مراقبت ویژه، تأثیرات متفاوتی در روند کیفیت مراقبت داشته و در این میان ارتباط مطلوب بین اعضای تیم درمانی خصوصا پزشک و پرستار می توان از طریق ایجاد جو اخلاقی مناسب در پیشگیری از بروز تنیدگی در پرستاران مؤثر باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط بین پدیده تنیدگی اخلاقی و ارتباط بین پزشک و پرستار در بخش های مراقبت ویژه استان خراسان جنوبی صورت گرفته است. مواد و روش ها: در این مطالعه 215 پرستار به روش در دسترس وارد مطالعه شدند. از پرسشنامه تنیدگی اخلاقی corly و پرسشنامه سنجش ارتباط بین پزشک و پرستار در بخش های مراقبت ویژه، shortell جهت جمع آوری داده ها استفاده شد. داده ها توسط نرم افزار spss16 و با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و تحلیلی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. ملاحظات اخلاقی: رضایت شفاهی شرکت کنندگان برای شرکت در پژوهش کسب و درباره بی نامی پرسشنامه ها و محرمانگی اطلاعات به آنان اطمینان خاطر داده شد. یافته ها: میانگین نمره های شدت تنیدگی اخلاقی، تکرار تنیدگی اخلاقی و ارتباط بین پزشک و پرستار به ترتیب 0/56±3 ، 0/5±3/66 و 1/1±3/2 به دست آمد. میانگین نمره ارتباط بین پزشک و پرستار با تکرار تنیدگی اخلاقی همبستگی مستقیم داشت (r=0/34 ،p<0/05)، اما بین میانگین نمره ارتباط بین پزشک و پرستار با شدت تنیدگی اخلاقی ارتباط معنی داری مشاهده نشد (p>0/05). نتیجه گیری: با توجه به نقش انکارناپذیر ارتباط مطلوب بین پزشک و پرستار در کاهش وقوع پدیده تنیدگی اخلاقی، شناخت عوامل مؤثر بر این ارتباط و همچنین ارائه راهکارهایی برای ارتقای جو اخلاقی مؤثر در جهت کاهش این پدیده ضرورت دارد. please cite this article as: mohammadi s, borhanif, roshanzadeh f. moral distress and relationship between physician and nurses. med ethics j 2016; 10(36): 7-14.